O HUFCU ZHP GNIEZNO

Na władze hufca składa się siedmioosobowa Komenda Hufca oraz pięcioosobowa Komisja Rewizyjna.

Obecna Komenda naszego hufca została wybrana na Zjeździe Nadzwyczajnym, przeprowadzonym w lutym 2021 roku.

Zadaniem Komisji Rewizyjnej jest między innymi nadzorowanie działań Komendy Hufca.

Zrzeszają wędrowniczki i wędrowników oraz instruktorki i instruktorów zainteresowanych daną dziedziną harcerskiego życia. 

Chcesz otworzyć swoją próbę przewodnikowską lub podharcmistrzowską? Nie wiesz od czego zacząć? Zajrzyj na stronę HKSI!

WikiProject_Scouting_fleur-de-lis_dark_blue.svg

Jesteś instruktorem, a swoją przyszłość w ZHP wiążesz z kształceniem nowych przybocznych, przewodników, a nawet drużynowych? Skontaktuj się z nimi!

Jeśli lubisz robić zdjęcia, interesujesz się grafiką, tworzeniem filmów lub zarządzaniem mediami zgłoś się do Zespołu Promocji i Informacji Hufca!

Namiestnictwa zrzeszają drużyny należące do danej grupy metodycznej.

Namiestnictwo Zuchowe

Zuchy

Namiestnictwo Harcerskie

Harcerze

Namiestnictwo Starszoharcerskie

thumbnail

Namiestnictwo Wędrownicze

Znak-metodyki-wędrownicy-kolor

W Hufcu ZHP Gniezno działa 5 szczepów harcerskich zrzeszających 25 drużyn harcerskich i gromad zuchowych.

Piątka powstała
w maju 2018 roku, po podziale
5 WDH “Aves”.

Szósty kontynuuje tradycje VI Drużyny Harcerzy im. Kr. Jana III Sobieskiego, założonej w 1933 roku.

Dziewiątka wywodzi się z IX WDH „Bury Wilk”, założonej 1 października 2006 roku.

Siedemnastka wywodzi się z 7 Drużyn Harcerskich, założonych w 1959 roku.

Cztery-cztery swój początek zawdzięcza czwartym drużynom, założonym w 1922 roku.

Harcerstwo w Gnieźnie działa od ponad 105 lat. Wkrótce po powstaniu polskiego skautingu we Lwowie w 1911 roku idea ta dotarła do Wielkopolski. W Gnieźnie 1 Drużyna Skautowa „LECH” powołana została do życia 10 marca 1913 roku. W ciągu kilku kolejnych lat powstawało kilka następnych drużyn męskich i drużyny żeńskie.

W 1918 i 1919 roku skautki i skauci wzięli czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim. Po opanowaniu Gniezna i zwycięstwie w bitwie pod Zdziechową gnieźnieńscy harcerze walczyli pod Inowrocławiem, Szubinem i Rynarzewem. Po zakończeniu powstania harcerze gnieźnieńscy walczyli o Lwów i w wojnie polsko-bolszewickiej.

W okresie międzywojennym w Gnieźnie działały prężnie dwa hufce: Hufiec Harcerzy i Hufiec Harcerek. Działania kadry instruktorskiej wspierane były przez Ruch Przyjaciół Harcerstwa.

Harcerze gnieźnieńscy dobrze współpracowali z miejscową jednostką wojskową – 69. Pułkiem Piechoty. Drużyny harcerskie były stałymi gośćmi na uroczystościach pułkowych. Natomiast wojsko wspierało pod względem logistycznym większość imprez organizowanych przez gnieźnieńskie hufce.

W 1937 roku bp Antoni Laubitz, w imieniu Kapituły Metropolitalnej, przekazał harcerstwu wielkopolskiemu jako ośrodek religijny kościół św. Jerzego „na Zamku”. Tablica umieszczona w kościele z tej okazji została zniszczona przez hitlerowców i przywrócona dopiero w 1993 roku.

Piękną kartę zapisało harcerstwo gnieźnieńskie w czasie II wojny światowej. We wrześniu 1939 roku najstarsi harcerze pełnili służbę w oddziałach obrony przeciwlotniczej, w punktach mobilizacyjnych, byli gońcami i łącznikami oraz członkami Straży Obywatelskiej. Harcerze i harcerki z Kłecka i Żydowa wzięli udział w obronie swoich miejscowości.